Quartett Wokeen is an de Rehg? De Korten sind olt – bi twintig Johr Eselsohrn an de Ecken – Quartett – wokeen warrt winnen?
Militär-Fohrtüüch – allens veermaal Panzer, Lastwagen, Fleegtüüch, Jeeps, greun-bruun sünd se scheckt Speelst Du mit mi Quartett? He lacht –
He is al an’t Mischen
Teihn Koorten hett he mi geven De Motoren roart – veer Panzerwagens dat brummt mi in de Ohrn – rumpelt över de bruune Eer.
De Toorn mit de Panzerkanone – riesig! He kriescht – dreiht sik – richt sik op de Hüüs – In’n Bunker! – rett‘ sik doch, wokeen dat kann!
Mien Cola- Deckel! Peng – weg is he! Wat nu, mien Fründ? Door sitt he, bleek as’n Dook un harr doch so rode Backen hat – vörbi – och – mien leve Fründ – heff ik di dootschaten?
He kiekt mi an, mit wiede Ogen – grient liesen – nix – gornix is passeert – Op’n mal lacht he över dat ganze Gesicht ‚Mien Fründ – drööm nich! Dat’s dien Stich‘
Du büst an de Reeg –
Mien Panzer is dat? Ik grappsch ruppig to. Dood seggt mien Hart – vörbi – En Wulk treckt öbern Heben – weg is de Sünn – Mien Stich? Geev her de Koort!
Twölf Johr – so lütt un mager. Krieg – de Panzer fohrt in’t Dörp. Grummelt! – Brüllt! – mien Hart bevert – Een Koort! – Gau – geev mi en Koort!
Ik bün an’t Utspelen!
En Fleegtüüch – sooo blank in de Sünn – so gries op dat Poppeer. Smitt se af! – all af! – de Bombenlast! An’n Weg blöht de Mahn – root un swatt – as Bloot.
Un merrn in dat blöhn Gras liggt en lütt Deern. Kiek maal! Regt sik nich mehr! Wat schall dat? Worüm hest du nich schreet? – Ik kann doch nich schreen – still – still lütt Deern –
Nu sünd dat veer egale Koorten – veer Panzer. Een Quartett heff ik al– un du? Gau – man gau – een Koort man blots noch! Tööv! Ik bün noch an de Rehg!
Wat, DU? Is dat denn nu dat Enn? So root – so root – noch’n Koort – Een Fohrrad – kiek an – Kannst fohrn? Kümm doch mit!
Ik mutt speelen, un dat Speel geiht wieder! Een Kastangelblatt drüselt van Boom dörch de blage Luft
Schrievhuus 